Inle Lake - Mandalay

Wat een genot: om 10:15 uur hadden we met de gids afgesproken. Dus lekker rustig aan gedaan in de ochtend en om 8:30 uur zijn we gaan ontbijten. 

Op de afgesproken tijd zaten we met onze bagage en al in de motorkano op weg naar de auto. Na een klein halfuurtje kwamen we bij de auto aan en vertrokken we richting het vliegveld van Heho. Daar kwamen we na een uur van vertrek vanuit het hotel aan en hebben daar afscheid genomen van de gids en de chauffeur.

De boardingpas werd bij deze vlucht niet te moeilijk over gedaan: geen naam en geen stoelnummer (je mag zelf je plekje uitkiezen). Nadat ons handbagage door scan was geweest, moesten we  naar een hokje voor de "bodyscan". Haha bodyscan was niets meer dan een beetje aan je armen en benen voelen. De vlucht was iets vertraagd: het vliegtuig was nog niet geland. Eenmaal was het vliegtuig geland en binnen nog geen 15 minuten konden we al boarden. 

Na een vlucht van nog geen half uur, landden we op het vliegveld van Mandalay. Een vliegveld die zegt internationaal is, echter zit dat alleen in de naam. Het vliegveld kwam raar over: nieuw vliegveld maar nog niet in gebruik (ons vliegtuig) was op dat moment de enige daar.

Nadat we  onze koffers gepakt Hadden,  ontmoetten we onze nieuwe gids. Hij kwam nogal "apart" over alsof hij te veel van de Mandalay rum had gesnoept en onderweg naar het hotel viel hij in slaap. Eventjes genieten van de stilte want zijn gebrabbel was wat irritant. Later  vertelde de gids dat hij jarig was geweest en nogal had gefeest en het erg laat was geworden Nou hopen dat dat het ook is. 

Na een uur rijden, kwamen we aan bij het hotel. Het hotel heeft wifi die in de prijs inbegrepen is en doet het nog goed ook. Eindelijk internet en email!

Om kwart over vier werden we opgehaald om wat hoogtepunten in Mandalay te bezoeken. Als eerste bezochten het klooster "Shwenandaw Kyaung" ofwel het gouden paleis klooster. Dit klooster is een traditioneel Birmees hout bouwwerk, met veel en schitterend houtsnijwerk. Dit gebouw was eerst onderdeel van het paleiscomplex van koning Mindon, die er gewoond heeft en kennelijk ook in overleden is. Later heeft koning Thibaw Min het gebouw ontmanteld en buiten de paleismuren laten opbouwen. Het gebouw werd toen in 1880 gebruikt als klooster. Dit bleek, later, geen slecht idee: veel binnen de muren van het paleis is  in de WO2 gebombardeerd en verloren gegaan en dit verplaatste stuk is gespaard gebleven.

Hierna bezochten we de pagode " Kuthodaw" waar 's werelds grootste  boek is. Dit boek is het heilige schrift voor het Boeddisme en is in de vorm van 729 marmeren staande platen die in een soort van stoepa's staan. Naar verluidt schijn je er 450 dagen van 8 uur over te doen om dit allemaal te lezen. Alleen is het in het oud Birmees schrift (net als Latijn een dode taal), dus kan niet iedere Birmees dit lezen.

Toen vertrokken we met de auto naar de Mandalay Hill. Gelukkig was er een roltrap aanwezig (de lift was niet in gebruik), wat ons  een zweet klim heeft bespaard. Boven aangekomen daar van het uitzicht genoten en van de zonsondergang.

Na dit bezoek vertrokken we richting hotel. Onderweg, langs de muren van het paleis en de omringende gracht, waren er veel voorbereidingen gaande voor het waterfestival die 13 april begint. Veel tribunes met te grote boxen en waterslangen aangesloten op de gracht. Het waterfestival is een feest ter afsluiting van het oude jaar. 17 april begint het boeddhistische nieuwe jaar.

Einde van een mooie, erg warme en vermoeiende dag.