Monywa - Bagan

Na een klein ontbijt en alweer uitgecheckt te hebben, vertrokken we rond half negen richting Bagan. 

Voordat we richting Bagan opgingen, hebben we eerst een tweetal plekken bezocht waar gisteren geen tijd meer voor was. 

Als eerste bezochten we de Thanboddhay pagode, omschreven door onze gids als boeddha Disneyland. Een relatief jong tempelcomplex die gebouwd is tussen 1939 en 1958. Van buiten is het een kleurfestijn van roze, oranje, geel en blauw. Van binnen herbergt de tempel meer dan 500.000 boeddhabeelden. Heel veel kleine en dezelfde boeddhabeelden die langs de muren op richels staan.

Hierna reden we naar het Bodhi Tataung complex. De naam betekent 1.000 boeddhabeelden, maar dat aantal is inmiddels overschreden. Hier ligt ook Myanmars grootste liggende Boeddha samen met een, zeker niet klein te noemen, staande Boeddha. De liggende Boeddha is ongeveer 100 meter lang en 27 meter hoog. Vanaf een uitkijktoren hebben we het complex met de meer dan 1.000 boeddhabeelden en de grote beelden bekeken. Op de uitkijktoren waren een aantal Birmeze dames die i.v.m. Het nieuwe jaar snoep en snacks aan het uitdelen waren, waarbij ook wij  (net als bij het water gooien)  niet werden overgeslagen.

Hierna ging de rit rechstreeks door naar Pakokku. De rit bracht ons door een landschap die te vergelijken is alsof je een safaritocht in Afrika hebt. Een dor en droog landschap, heel veel stof, hier en daar een palmboom en verdorde struiken.  Akkerland met soms nog wat verdroogd katoen of maïs omgeven met zo nu en dan bamboe/rieten huisjes met een houten huifkar. Maar toch langs de weg aardig wat mensen uit de gehuchten die de laatste dag van het waterfestival optimaal aan het vieren waren.

Rond half 1 kwamen we aan bij de over in Pakokku, waar we over zouden stappen op de boot. Aangekomen daar, werden we getuige van een minder een leuk aspect van een feest. Een aantal boze mannen gingen elkaar te lijf met stokken, tot bloedens toe. We werden door de gids en een omstander gemaand om binnen in het (rieten) restaurant te gaan. Het restaurant werd vervolgens afgesloten met rieten schuttingen en bamboestokken.  Ons bagage werd door een aantal dames uit de auto gehaald en op hun hoofd gedragen naar de boot via de achteruitgang van het restaurant. Ook wij zijn via deze route naar de boot gegaan. Bij de boot afscheid genomen van onze gids en chauffeur en kennis gemaakt met onze nieuwe gids voor het deel in Bagan.

Na een kleine twee uur in de boot en een houte kont rijker kwamen we aan, in een nog iets warmer, oud Bagan. Bagan is bekend om haar meer dan 4.000 tempel, stoepa's en ander religieuze gebouwen verspreidt over een gebied van 40 km². Ergens in de jaren tachtig heeft de regering de inwoners, binnen de oude muren van Bagan, gedwongen zich te herhuisvesten ongeveer twee km verderop: nieuw Bagan.

Na een korte rit kwamen we aan in ons hotel in nieuw Bagan. Op de kamer wat uitgerust en opgefrist. 's Avonds wat in het restaurant van het hotel gegeten.