Oud Bagan

Gezien de enorme hitte (over de 40 graden) begonnen we vandaag om acht uur.

Einde waterfestival en het nieuwe boeddhistische jaar is begonnen. Ook geen mens meer te bekennen op straat die met water aan het gooien is. Wel veel mensen die nu eten/snacks aan het weggeven zijn en veel die tempels bezoeken en offers brengen.

Aangekomen in Oud Bagan stapten we over op een paard en wagen. Het paard zag er goed uit en omdat we met in totaal drie personen zouden gaan, zijn we opgestapt  (zie ons verslag "Mandalay en omgeving"). Ongeveer een uur hebben we rond gereden over het oude deel van Bagan en vele tempels en stoepa's gezien. Onderweg kwam er nog een jongen naar ons toe met een (voor ons bijzonder) souvenir: een door touwen aaneenschakeling van bamboebladen met het verhaal van Boeddha erop gebrand of gegraveerd. Erg mooi, maar de prijs was zo hoog dat we geen zin hadden om af te dingen.

Na deze paardenrit vervolgden we onze Bagantour met de auto en reden naar de Shwezigon tempel. Een tempel daterend uit begin 12e eeuw met bronzen boeddhabeelden. 

Hierna reden we naar Htilominlo tempel. Een tempel die van buiten nog veel mooie en fijne ornamenten bevat en van binnen nog een aantal muurschilderingen heeft. Buiten de tempel nog een mooie techniek uitgelegd gekregen over het schilderen op zand. Mooie doeken gezien, echter:
1. waar gaan we het ophangen
2. de prijs was te hoog.

Gezien de warmte en het op je blote voeten moeten lopen in tempelcomplexen op te warme vloeren (buiten dan) hebben we hierna nog een kleine tempel bezocht. Het bijzondere van dit kleine complex was de nog relatief goed bewaard gebleven muurschilderingen die het verhaal van Boeddha voorstelden.

Hierna reden we terug om verkoeling in het zwembad en op de kamer (airco) te zoeken.

Om vijf uur stonden we weer gereed  om terug te gaan naar oud Bagan voor de zonsondergang op Shwesandaw stoepa. Eerst nog de Ananda tempel bezocht die erg opvalt gezien de omvang maar ook door de gouden toppen (parasols) op de punten. Buiten de Ananda tempel kwamen we de jongen met zijn "bijzondere" souvenir tegen die, uiteraard, deze weer probeerde te verkopen. Nico vertelde hem dat het te duur was en we zoveel geld niet op zak hadden. De prijs vloog op een gegeven moment met meer dan de helft naar beneden. Nico gaf aan dat het een redelijke prijs was, maar toch niet gekocht.

We reden door naar de Shwesandaw stoepa. De steile trappen beklommen voor een mooi uitzicht en zonsondergang. Beneden aangekomen stond wederom onze verkoper er weer.  Omdat we het souvenir wel mooi vonden, maar de "mooie" ongevouwde dollar biljetten schaars werden, wilde de jongen de volgende dag wel naar ons hotel komen en konden we het ook in Thaise Baths betalen. Dus hebben we met hem voor de volgende ochtend buiten ons hotel afgesproken.

's Avonds wederom in het hotel gegeten.