Inle Lake

Inmiddels al gewend aan de tijd hier, we werden voordat de wekker afging al wakker (rond 6 uur). Rustig aangedaan en wat koffie en thee gezet. Rond half 8 hebben we ontbijt genuttigd, die dit maal uitgebreider was.

Rond 8:15 uur liepen we richting de steiger, waar we hadden afgesproken met onze gids. Aan boord van de motorkano, vertrokken we als eerste richting de drijvende vismarkt. Hier verkopen de vissers hun vangst aan een opkoper. De vis (sommige nog spartelend) worden uit de kano van de visser overgeschept in de mand van de opkoper en gewogen om de prijs te bepalen.

Hierna voeren we via een kanaal door een dorpje met een drijvende markt, waar met name souvenirs verkocht werden, naar het dorpje Inthein.  In het kanaal passeerden we meerdere dammen, gemaakt van bamboe door de boeren, dit voor irrigatie van het land. Langs het kanaal zie je vrouwen de was doen, kinderen zwemmen en mensen die zich wassen. Aangekomen in het dorpje van Inthein, zag Mahena bij het eerste winkeltje een leuke souvenir: een met lak beschilderde bamboe hoed (leuk om aan de muur te hangen). Na een korte onderhandeling, deze gekocht. We vervolgden onze wandeling in het dorp langs een lege marktplaats, waar om de 5 dagen markt is,  (maar elke dag weer in een ander dorpje aan het Inle Lake) en kwamen uit bij een brug. Vanaf deze brug kon je vele vrouwen zien die bezig waren met het wassen van kleding en doeken.  Dit maal een grote beurt, gezien het waterfestival al over 2 dagen begint en alle viezigheid van het oude jaar weggewassen moet worden.

In Inthein bezochten we de oude stoepa's "Nyaung Ohak" gevolgd/geëscorteerd door een aantal honden. Bijna alle stoepa's zijn in ruïne staat; veel verwoest door de tijd maar ook door vandalen/rovers en door de Bayanbomen. De door de Bayanbomen aangetaste stoepa's geven het Angkorwat effect. De nog oudere stoepa op een heuvel veel verderop hebben we, gezien de warmte en de reeds bezochte en nog te bezoeken stoepa's, overgeslagen. We vervolgden onze weg langs een school voor monninken, waar een paar zeer jonge novices met een leraarmonnink waren. De gids heeft een tijdje met hem staan praten en vertaalde zo nu en dan het gesprek.  Hierna zijn we teruggelopen naar de aanmeer plek,  waar we eerst nog wat in de schaduw hebben gedronken voordat we vertrokken naar onze volgende stop. 

Onderweg nog mooie tafereeltjes gespot van waterbuffels die verkoeling zochten in het kanaal. Bij een shanpapier factory hebben we de methodiek bekeken van het maken en decoreren van shanpapier. Dit wordt gemaakt van boomschors van een bepaalde boom, die een lange tijd wordt gekookt zodat dit zacht wordt. Om het nog zachter te maken, wordt deze prut met een houten hamer lange tijd geslagen. Vervolgens gaat een deel in een kom met water en wordt het gemixed. Deze mix wordt in een raamwerk met gaas, die weer in een grote bak met water ligt, gedaan en met hand netjes verdeeld. Dan worden er verse bloemblaadjes er op gedaan en voorzichtig uit het water gehaald om het raamwerk voor een tijd (in de zon) te laten drogen. En dan heb je shanpapier. 

In deze factory leven ook een aantal Paduang vrouwen, beter bekend als langnek vrouwen.  Erg vriendelijk waren ze en via de gids een korte babbel met ze gemaakt. Die hebben wat kilo's op hun lichaam, ook onder de knie worden ringen gedragen. Deze vrouwen kwamen heel anders over dan wat we in Thailand ervaren hebben, in Thailand waren deze vrouwen commercieel.

Na dit bezoek nog langs de Phaung Daw Oo pagode gevaren om wat foto's vanaf onze kano te maken. En toen was het lunchtijd. Omdat de lunch van gisteren goed bevallen was, zijn we bij hetzelfde restaurant gaan eten.  Na de lunch hebben we het Nga Hpe Kyaung (ofwel de springende katten) klooster bezocht. Het houten klooster dateert  uit 1847 en daarmee ouder dan het houten klooster in Mandalay die iets van 40 jaar "jonger" is.  Het klooster bezit een collectie aan oude Boeddha beelden en geeft een kleine springende kattenshow. De monnink rammelt met een bel en een dame schudt met een doos kattenbrokjes, dit in de hoop dat de katten (die lekker liggen te pitten) zin hebben. Na wat aanmoediging is een kat bereidt om door een kleine hoepel te springen. 

Na deze show keerden we terug naar het hotel, inmiddels was het alweer half 3. Tijdens de terugtocht werden we nog getrakteerd op een regenbui. 

Aangekomen in het hotel, koffie en thee gezet en lekker opgefrist en uitgerust van een mooie dag op het Inle meer.