Yangon - Pindaya - Kalaw

Half zes stonden we op en om zeven uur uitgecheckt om naar het vliegveld van Yangon te gaan voor de vlucht naar Heho.  Daar hebben we afscheid genomen van onze gids en chauffeur. Het inchecken ging op de wijze die wij niet kennen: koffers gaan op een oude weegschaal en worden gelabeld met een elastiek en kaartje. De tickets zelf waren handgeschreven en de boardingpass is deels geprint en de stoelnummer wordt met een stickertje geplakt.

Half negen zouden we vertrekken, maar het vliegtuig was kennelijk op tijd dus vertrokken we vijf minuten eerder. Een vlucht van 45 minuten en ook bij Bagan Air krijg je een snack met fruit, koffie/thee en iets fris. Aangekomen in Heho liepen we over het vliegveld naar de "aankomsthal". Niet meer dan een klein vertrek, waar ambtenaren van je willen weten waar je naar toe gaat dan wel gaat overnachten. Na dit te hebben opgegeven, werden we opgewacht door een dame die onze bagage nummers wilde, zodat deze van het vliegveld opgehaald konden worden (een bagageband kent het vliegveld niet). Nadat er mensen opzoek gingen naar onze koffer werd er naar onze gevraagd zodat onze vlucht die we over 3 dagen hebben kon worden bevestigd. Na al dit liepen we naar onze nieuwe gids en chauffeur. Nadat alle bagage in de auto ging, vertrokken we naar onze eerste uitstapje in Pindaya. Dit zou een rit worden van ongeveer 2 uur, terwijl dit plaatsje iets van 40 km van Heho ligt. Al vrij snel werd duidelijk waarom dit zo lang duurt: een smal geasfalteerde weg vol met gaten en kuilen die ook nog eens voor twee richtingen is. Dus bij tegenliggers moet een van de twee voertuigen aan de kant en krijg je er een dot stof als extraatje erbij. Nog gekker wordt het dat er tol betaald moet worden!

Onderweg stopten we bij een marktje, in handen van het leger, waar veel stam vrouwen hun waren verkochten. Hierna vervolgden we onze trip richting Pindaya. Onderweg veel terreinen waar het leger gestationeerd is en ook veel militairen en leger voertuigen onderweg tegengekomen. Als er zo'n collone VIP aankomt, wordt er door een militair met gebaren gecommandeerd DIRECT aan de kant te gaan. Onze chauffeur had dat ietsjes te laat door en betreffende militair was not amused. Ze rijden trouwens met een bloedgang voorbij en rijden midden op de weg en gaan voor weinig opzij.

Aangekomen in Pindaya, bezochten we eerst de grot She Oo Min pagade, ofwel de Gouden grot. Een grot met meer dan 8000 Boeddha beelden, die gedoneerd zijn door allerlei mensen over de hele wereld maar met name door Birmezen zelf. We werden, gelukkig, met de auto afgezet bij de ingang van de lift. Dat scheelt weer een hele klim van meer dan 800 treden. 

Na dit bezocht te hebben, reden we naar onze lunch locatie aan het meer in Pindaya. Het weer is hier echt aangenaam, een lekker verkoelend briesje. We namen plaats op het terras en genoten van de  temperatuur terwijl we op onze lunch zaten te wachten. Voor de lunch hebben we springrolls besteld, die deze keer op een geheel andere wijze werd geserveerd. Loempiaatjes in een soort van kuluyuksaus. Apart, maar de volgende keer toch liever de sweet chili saus en gescheiden.

Na de lunch vertrokken via dezelfde weg richting Kalaw, waar ons hotel is. We zitten voor een nacht in het Amara resort. Dit zijn huisjes in Brits koloniale stijl (waarvan er nog een authentiek is) en kent in totaal maar 10 kamers. Een schattig afgelegen "hotel zonder tv en koeling maar met een mooie tuin en super vriendelijk personeel.'s avonds rond 8 uur gaan eten in het restaurant van het hotel, een beetje te duur vergeleken met de kwaliteit.