Eerste dag de toerist zijn in Beijing

Eerste dag de toerist zijn in Beijing

De wekker stond op 06:45 uur, toch werden we pas om 07:15 uit ons zelf wakker. Erg handig als je mobiel nog op Nederlandse tijd staat!

Dus met enige vaart gedoucht, aangekleed, tas ingepakt en richting ontbijtbuffet gegaan.

Half negen vertrokken we om als eerste naar het Tian'anmen plein te gaan. Het grootste plein ter wereld (bekend/berucht geworden tijdens de studentenopstand met de student voor de tank) en ook wel het Plein van de Hemelse Vrede genoemd. Voor je er op kan, eerst je tas door de scanner. Nou inderdaad een groot plein, met veel veel mensen, verkopers en vliegeraars. Lachwekkend zijn de groeperingen met allemaal het zelfde kleur hoedje op met de reisleider voorop met de vlag in de lucht. (Follow de leader leader...) Er was een erg lange rij om het mausoleum van Mao in te kunnen. Bij nader inzien was ons idee om naar Mao te geen toch niet zo geschikt idee, deze hebben we maar overgeslagen. Ook waren er aardig wat militairen en politie aanwezig. Het plein was omringd met veel grote staatsgebouwen en brede straten van 6 a 8 banen breed. Kortom allemaal groots.

Voor sommige Chinese toeristen zijn ook westerlingen een bezienswaardigheid. Nico werd door een stel Chinese dames verzocht om met hen op de foto te staan.

Via een ondergrondse doorgang het plein verlaten en richting de Verboden stad gelopen. We werden nog aangesproken door de politie omdat we een foto hadden gemaakt van hen en militairen en die moet verwijderd worden. De verboden stad: de plaats waar keizers van de Ming en Qing-dynastie hebben vertoefd en gebouwd in de 15e eeuw.

Via de ingang “Poort van de Hemelse Vrede” kom je uit op de echte ingang van het paleis. Je gaat door vele poorten via trappen, waarvan de middelste trappen alleen door keizer gebruikt mocht worden) die uitkomen op grote pleinen, omringd door gebouwen. De eerste aantal pleinen zijn buitenhoven en waren bestemd voor belangrijk bezoek, beraden en zegevieringen en het woondeel van de concubines, paleiswachten en eunuchen (belangrijke mannen die gecastreerd werden zodat de keizer zeker was dat de kinderen van hem waren). De laatste pleinen zijn binnenhoven en hier bevindt zich het woongedeelte van de keizer en keizerin. Al met al een immens groot paleis met zeer grote binnenplaatsen.

Nadat we de Verboden Stad hadden verlaten vertrokken we richting een hutong wijk. Hutong wijken zijn oude wijken in Beijing met smalle straten , grijze lage huizen die een binnenplaats hebben. Veel van deze wijken zijn in het verleden gesloopt om plaats te maken voor hoogbouw, maar ook oor stadions voor de Olympische Spelen. Met een riksja zijn we door zo'n wijk gegaan, een huisje binnen geweest en tekst en uitleg gekregen van een ingehuurde gids.

Hierna was het tijd om te gaan lunchen. Na iets van 20 minuten in de auto kwamen we ergens uit bij een groot gebouwencomplex met allemaal restaurants. Heel veel. In eerste instantie hadden we niet erg grote trek, maar toch aangeschoven. Het eten, Chinees en met stokjes uiteraard, was erg lekker. We kregen een kommetje rijst met een pittig kipgerecht (met pinda's en lenteuitjes) en jasmijn thee. Het smaakte goed, de pittige smaak was een verassing, dat zijn we niet gewend van een Chinees. Nadat we vonden dat we voldoende en lekker hadden gegeten volgde er in rap tempo een schaal met (echte) Foe Yong Hai, een gerecht met varkensvlees en groente en een soort van soep met ei. Waar laat je het! we hebben alleen nog maar een beetje Foe Yong Hai geproefd (alleen voor de vergelijking). Het smaakte beter dan in Nederland, minder zoet en met tomaten i.p.v. puree zooi.

Na deze overdadige lunch vertrokken we naar het zomerpaleis. Oorspronkelijk het buitenverblijf van een aantal keizer dynastieën. Door de moeder van de laatste keizer van China, Cixi, flink uitgebouwd tot een groot complex, waar zij grotendeels van de laatste keizerjaren heeft geleefd.

Het gebied hier bestaat uit veel gebouwen die wijdverspreid van elkaar liggen en aan het Kunming meer ligt. Groot gebeuren dus. Nog kort een optreden bijgewoond van een versie van de Chinese opera. Wat gepingel op instrumenten en een dans van twee zwaar opgemaakte mannen begeleid door trommels en daarna een dans van Chinese dames. Na 20 minuten geduld hebben we dit spektakel opgegeven, we gaven onze gids de hint dat we even ergens anders gingen kijken. Vervolgens een end langs het meer gelopen en aangekomen bij een marmeren bood kwam de gids met de verheugde boodschap dat
we terug konden met de boot richting de uitgang.
Na ons bezoek aan het zomerpaleis, stelde de gids voor om naar een Chinees theehuis te gaan om daarna naar het Peking eend diner te gaan. Echter waren we redelijk moe en wilden naar het hotel. Dat kwam niet goed uit i.v.m. de tijd
Dus stelde ze voor om naar een olympisch stadion te gaan. Hmm geen interesse en hebben wij voorgesteld om de Peking eend niet te doen. Per slot van rekening many many Peking eend restaurants in de buurt.

Aangekomen in het hotel lekker een tukkie gedaan, geïnternet (toch wel prettig een mini laptop bij je en gratis ongelimiteerd internet op de kamer;)) en verslag gemaakt.

Avondeten hebben we overgeslagen, we hebben niet echt trek in eten. Een instant bamisoepje is voldoende.