Lantau eiland

Lantau eiland

Na lekker, voor onze begrippen, te hebben uitgeslapen en nog wat te hebben geïnternet, verlieten we rond 11 uur het hotel.

Met de metro zijn we richting Lantau eiland gegaan. Toch al gauw een ritje van 45 minuten met twee overstappen. Bij de eindhalte van de “rode” lijn “Tun Chung” arriveerde we onze bestemming. Hier hebben we eerst ons “ontbijt” genomen op het terras bij Delifrance.

Vervolgens liepen we de ingang van de Ngong Ping kabelbaan. Nu heb je twee soorten cabines: de gewone of de crystal. De crystal is een cabine die een glazen bodem heeft en daardoor iets duurder is. We hebben gekozen voor de crystal. Dit had, zowel voor de heen- als terugweg, het voordeel dat we niet hoefde te aansluiten in een lange rij en niet lang hoefden te wachten voordat we in mochten stappen. Nog een voordeel was dat we (op de heenweg) onze privé cabine hadden. De rit met de kabelbaan was best lang (duurde 25 minuten) en ging via het vliegveld eiland, over wateren, bossen en bergen naar het Lantau eiland. De grootste delen zat je ook aardig hoog wat met een glazen bodem nog beter te zien was en een bepaald effect kreeg (zeker bij Mahena die last van hoogtevrees heeft). Ook apart was dat je op die hoogte goed de stemmen en krekel- en vogelgeluiden kon horen.

Bijna aangekomen bij het eindpunt zag je de grote Boeddha, die op een heuvel staat. Bij het eindpunt is er een soort van winkelstraat gemaakt met eet- en drinkgelegenheden en winkeltjes. Al slenterend door deze straat en langs een stuk waar men druk bezig is met uitbreidingen voor nog meer zaakjes, kwamen we uit bij de trappen die naar de grote Boeddha leiden.

Na rustig de circa 268 treden bestegen te hebben, kwamen we aan bij de grote Boeddha. De grootste zittende Boeddha in de wereld van 34 meter hoog. Het beeld is gemaakt van brons, gegoten in China en duurde 10 jaar eer dat men hem af had.

Na de afdaling liepen we door richting het Wisdom pad. Door een rustige omgeving was het een kwartiertje lopen. Op het Wisdom pad staan grote houtachtige pilaren met teksten in het Chinese schrift. Ondanks de voor ons niet te begrijpen tekst hopen we maar dat we toch wat wijsheid hebben meegekregen.

Teruggekomen bij de straat met winkeltjes e.d. konden we wel wat vocht gebruiken. Lekker wat gedronken bij Starbucks, Nico een karamel frappuccino en Mahena een mango passievrucht shake.

Omdat we een soort van pakket bij ons retourtje voor de kabelbaan hadden gekocht, hadden we kaartjes voor een monkeytail show en walking with buddha show. Twee shows die een kwartier duren en niet aan te raden zijn. Beide shows zijn tekenfilms met een leerzame boodschap maar nogal amateuristisch opgezet, zeker de effecten.

Hierna namen we de kabelbaan voor onze terugrit en stapte we in de metro richting halte Mong Kok. Toen we de metro halte verlieten, kwamen we terecht in een straat bomvol winkels, lichtreclames en heel veel mensen. Een straat met heel veel elektronica zaken met name camera's en mobieltjes maar ook massagesalons, kledingwinkels en restaurantjes. Vanuit deze straat liepen we door de Ladies Market. Een straat met allemaal martkkraampjes waar men kleding, tassen, assecoires, speelgoed en prullaria verkochten.

Inmiddels voelden we onze voeten aardig en besloten we om terug naar hotel te gaan. Op de terugweg kwamen we langs een zaak met te lekker uitziende gebakjes, waar we een paar van gekocht hebben.

Terug op onze kamer thee en koffie gemaakt en een gebakje gegeten, die goed smaakte. Om acht uur begon de Symphnoy of Lights die vanuit de hotelkamer hebben bekeken en via de radio beluisterd.

Hierna in het hotel nog een kleine avondmaal genuttigd.