Kalibaru, plantages en tijd “doden”

Hoef je een keer niet vroeg op te staan voor een dagje uit, word je veel en veelste vroeg wakker van allerlei geluiden: een tokkeh die met zijn staart hard tegen de buitenmuur aan het tikken is, kleine salamandertjes in de kamer die naar elkaar roepen, een imam die veelste vroeg zijn gebed oproept en het geluid van een snelstromende rivier.

Goed, om een uurtje of acht uiteindelijk ons begeven naar het ontbijt, die weinig keuze had: brood met jam, kaas, hagelslag of omelet of nasi goreng.
Een typisch voorbeeld van oost indische doofheid: aan ons werd gevraagd of we omelet of nasi goreng wilden. Dus ja voor Nico een nasi goreng. Ober: geen omelet? Wij: nee geen omlet. 1 nasi goreng en heet water a.u.b. Even later komt de ober met een bord met... een omelet. Uiteindelijk kwam de nasi goreng met een omelet........ maar het hete water moeten we nog steeds krijgen. De nasi goreng smaakte Nico niet en het brood met hagelslag smaakte niet naar chocola, de dikke drab zwarte vloeistof kon het predikaat koffie niet krijgen en heeft nieteens de kans gekregen om het kopje te bevuilen. Dus na een beetje jus d'orange, een klein hapje nasi goreng en een boterham met “hagelslag”, keerden we terug naar onze “hut”.

Met mevrouw Ankie hadden we eerder in de ochtend afgesproken om rond 10 uur naar de plantages te gaan. Dit was nog geen 10 minuten rijden van ons hotel en het was een mini plantage die toebehoort aan het hotel waar wij sliepen. Ze hadden daar Nederlandse (zwart-witte) koeien, voor de melk- en kaasproduktie. Voor de rest: koffie, vanille, cacao, nootmuskaat, palmsuiker, kaneel, pepers, konijnen, allerlei soorten fruit, etc.
Na een wandeling door de plantage, nog wat gedronken (voor Nico een Nescafe oploskoffie inhaalslag poging en een vergiftiging te voorkomen).

Na aankomst in het hotel voor even bij het zwembad gelegen, totdat het zachtjes begon te druppelen. Dus maar weer terug naar onze “hut” waar Nico verder ging met leren en Mahena verder met het oplossen van puzzels en het schrijven van het beoordelingsformulier over de reis Java voor Ankie en het reisbureau. Om half vier werd er aan de deur geklopt, roomservice. We keken elkaar aan , hadden we wat besteld? Een vriendelijke jongen kwam ons 5 loempiaatjes brengen en een ot thee, with compliments from the hotel. Merkwaardig genoeg smaakte deze erg goed! Vier uur kwam de masseuse weer om wederom Nico een massage te voor 2 uur te geven, ze had een presentje voor ons: Pisang Goreng (gebakken banaan).

Tegen een uurtje of half zeven ons avondeten genomen in het restaurant en daarna maar weer wat geleerd/gepuzzeld en vroeg slapen om de vorige verstoorde nachrust te compenseren.