Borobudur, Yogya en Prambanan

05.15 Uur uit de veren en koffers vertrek klaar gemaakt en om 06.30 uur ons onbijt (nasi goreng speciaal met jus d'organge, koffie en thee en papaya) gaan nuttigen.
Mevrouw Ankie kwam rond 06.45 aan en kwam bij ons aan tafel zitten. Na een gezellig gesprek vertrokken we lopend (vijf minuten loopafstand van het hotel) naar de Borobudur. Mevrouw Ankie mag daar niet gidsen en je kan een gids nemen die bij dit complex werkt, maar dat hebben we niet gedaan , we hebben onze papieren gids (Nelles gids) bij ons.

De Borobudur, het grootste boeddhistische complex ter wereld (8ste/9e eeuw), heeft 9 lagen (terrassen), is 123 meter breed en 34,5 meter hoog. Een schitterende tempel met op elk terras verhalen uitgehouwen in het lava gesteente, waarmee deze tempel gebouwd is. Elk terras heeft een ander verhaallijn allemaal gericht op het leven van Boeddha.
We hadden geluk dat er nog weinig bezoekers waren en konden zodoende rustig alle terrassen doorlopen tot aan de top en konden ook mooie foto's maken.
Na dit bezoek liepen we terug naar ons hotel om onze koffers uit de kamer te halen en uit te checken. Na het uitchecken nog een leuk gesprek gehad met de eigenaar van het hotel, die al aardig wat hotels bezit en nog veel plannen heeft om er nog meer op te zetten.

We verlieten Borobudur en reden naar Yogyakarta. Daar aangekomen brachten we eerst een bezoek aan het paleis van de sultan (de kraton). De sultan (Hamengkubuwono de tiende) woont hier nog steeds met zijn vrouw en kinderen maar tot 14.00 uur staat een deel van zijn paleis open voor bezoekers. We werden door een gids van het paleis begeleid, die nederlands sprak. Een grappige man met leuke bijdehand opmerkingen. De sultan heeft nog veel invloed ook politiek en schijnt in hoog aanzien te staan bij het volk.

Een paar dagen geleden hadden we mevrouw Ankie gevraagd waar we het beste krissen konden kopen, nou in Yogya (Yokyokarta) wist ze iemand die ze maakte. Die persoon zorgt er ook voor dat je de juiste kris krijgt (kris en eigenaar hebben een band) en neutraliseert ze ook. Van de kris wordt gezegd dat deze magische krachten heeft en je moet ze regelmatig verzorgen. Het neutralisren zorgt er o.a. voor dat dit beperkt blijft tot 1 keer per jaar (op een bepaalde dag) met jasmijn olie behandelen. Al met al veel mysterieusheid over een kris, zoals mevrouw Ankie zegt “Believe it or not”.
Toen we uit het paleis kwamen, kwam er een dienaar van het paleis naar ons toe die zich voorstelde. Hij was de man die krissen maakt en verkoopt. Een allervriendelijkste meneer. Samen met mevrouw Ankie volgden we hem naar zijn huis. Aangekomen in zijn huis, vol met krisen, gingen we in zijn woonkamer zitten, kregen we drinken aangeboden en kregen we een handleiding over de kris. Op tafel werden er diverse soorten krissen uitgestald: van zeer oud tot iets minder oud. Uiteindelijk hebben we een mooie uitgekozen, waarvan het lemmet een originele legering heeft (ijzer en meteoriet) en het heft is van zilver met mooie versieringen. Gezien de prijs konden we niet direct afrekenen, we moesten eerst een paar keer pinnen. Geen probleem zei hij dan kom ik het geld ophalen bij het hotel en we konden de kris al gelijk meenemen! Er werd zelfs niet om een aanbetaling gevraagd.

Na deze “aankoop” vertrokken we naar Taman Sari, ofwel het waterkasteel. Dit complex werd vroeger gebruikt door de voormalige sultans en zijn gevolg om te baden. Helaas wordt het bouwwerk niet al te best onderhouden: water inde baden zijn groen van de mos en de muren zijn veelal beschimmeld.

Toen was het tijd om te lunchen. Mevrouw Ankie gaf aan dat het restaurant nu geen à la carte meer heeft, alleen maar buffet. Mmmm hadden we niet zo veel zin in. Nico: “laten we Mac Donalds gaan eten!” Dus zijn we naar de Mac gegaan en hebben daar vier Big Mac menu's genomen (ook voor mevrouw Ankie en Concon). Hebben lekker gesmikkeld in de auto (auto niet achtergelaten, al onze koffers zaten er in).

Hierna zijn we eerst op zoek gegaan naar een pinautomaat om die half leeg te plukken voor de kris en toen naar onze hotel om daar in te checken, koffers op de kamer te zetten om vervolgens verder te gaan naar de Hindoe tempel Prambanan. Dit is een erg groot tempelcomplex (ooit met 273 tempels) waarvan nu alleen de grootste overeind staan. Veel is verwoest door de aardbevingen, waarvan de laatste in 2006 (uitbarsting van de Merapi vulkaan). Ze zijn nog steeds bezig met het opbouwen en een aantal tempels konden dan ook niet betreden worden. Mooie tempels en erg hoog ook.

Hierna terug gegaan naar het hotel waar we eerst gewacht hebben op de krisman om hem te betalen. Voordat we naar onze kamer gingen eerst wat inkopen gedaan bij een grote supermarkt: water, cola, snackjes en Indomie (instant noodles).
Op de kamer aangekomen, wat geïnternet en wat gelezen. Nogmaals onze kris staan bewonderen;) later maar besloten om maar niet te gaan eten in het restaurant, het was inmiddels al 21:00 uur geweest en hebben we ons diner in de kamer gemaakt: Indomie.