Een spannende safarie tocht

Een uurtje of vijf ongewenst wakker geworden door een ijverige iman die ergens bij ons in de buurt stond te blerren door speakers. Na onze koffers vertrek klaar gemaakt te hebben, begaven we ons om kwart over zeven naar het ontbijtbuffet. Daar heette mervouw Ankie ons een goedemorgen en schoof bij ons aan tafel. Na wat gegeten, gekletst en gerookt te hebben, onze koffers uit de kamer gehaald en uitgecheckt.

Iets over achten vertrokken we richting het Dieng plateau (een vlakte in een krater met 9 Hindoetempels). De normale route konden we niet volgen, deze was namelijk een paar dagen geleden verwoest door aardverschuivingen. Dus moesten we een omweg nemen van 7 kilometer via een kleine weg. Mevrouw Ankie gaf dit aan en Nico had zoiets van “wat is nou 7 km?”. Deze kleine weg bracht ons langs hele kleine dorpjes (desa's) met landbouw als inkomsten. Mooie taferelen van mensen werkend op het land en kleine kinderen op school en spelend op straat en op het schoolplein. De weg werd al gauw flink steil (30-40 graden) met erg scherpe haarspeldbochten en op gegeven moment reden we over stukken waarvan het asfalt weg was en dus hobbel hobbel over stenen en keien. De weg was erg smal en het was dan ook millimeterwerk als er een tegenligger kwam (zeker met vrachtwagens). Op een gegeven moment kwamen we in een bocht die steilomhoog ging, waarvan de linkerkant nog asfalt was en de rechterkant met stenen en een tegenligger. Een lastige situatie: ons busje kon niet meer naar links i.v.m. gleuf van water en modder, de tegenligger kon ook niet meer naar de zijkant. Achertuit voor ons was lastig omdat er een scherpe bocht achter ons lag en de tegenligger kon niet achteruit (slippende banden) omdat het te steil was en zijn pickup ging stuiteren bij achteruit.. Op de een of andere manier is het uiteindelijk toch gelukt om elkaar te passeren met de hulp van mevrouw Ankie die inmiddels was uitgestapt. OK wij weer verder. Toen kwam er weer zo'n bocht maar dan midden in een wolk, geen tegenligger maar wel deels asfalt met gaten, stenen en modder. In dit gedeelte van de weg waren ook boeren die aan elkaar doorseinen dat er verkeer nadert, zodat bestuurders weten dat er tegenliggers aankomen en wachten om “bochtproblemen” te voorkomen. Dus de chauffeur neemt de bocht die nog steiler omhoog ging en moet schakelen rolt daardoor achteruit, stoot en je voelde de auto een stuk wegglijden. Dus wij keken elkaar aan en zeiden dat we uit de bus gingen om ballast uit de bus te krijgen. ook mevrouw Ankie stapte uit. de chauffeur is uiteindelijk na twee pogingen, achteruitgereden meet een vaart de bocht opgegaan en geduwd door de boeren. Wij gaven aan dat dit toch echt gevaarlijk was en dat het beter was om om te keren. Inmiddels was het ook gaan regenen en dat maakt het er niet beter op met die losse stenen en modder. De boeren stonden bij ons en gaven aan dat we niet terug moeten gaan, het was nog maar een klein stukje. Wij naar boven gelopen (wow echt ontzettend steil was dat en vermoeiend) , bij het busje aangekomen gaf de chauffeur ook aan dat het lastg was met zijn busje verder te gaan. De weg was ook daar slecht. Dus de bus is omgekeerd en naar beneden gegaan en wij zijn naar beneden gelopen om daar in de bus te stappen. De afdaling was een deel ook spannend. Dichte mist een plens water wat naar beneden kwam zetten en tegenliggers. We waren blij dat we weer op een iets grotere weg waren. Helaas geen Dieng plateau, maar wel een te spannende safarie rit gehad.

Hierna gingen we terug naar hotel om onze koffers op te halen (daar gelaten voor minder ballast in het busje ivm de berg rit) en eerst koffie en thee gedronken met de chauffeur (Concon) en mevrouw Ankie. Hierna vertrokken we richting Magelang.

Aangekomen in de buurt van Magelang hebben we een hapje gegeten in een zilversmederij. Op een gegeven moment kwamen er een viertal touringcarbussen aan zonder passagiers. Twintig minuten later een kolonne van dokars (paard met wagen) met de passagiers en daarachter een kolonne van brommertjes met verkopers. Chaotisch gezicht.

Na het eten vertrokken we naar het hotel,eerst stopten we nog op ons verzoek bij een tempel: Candi Mendut. Na ons bezoek aan deze tempel was het een korte rit naar ons hotel Saraswati die gelegen is in het dorp Borobudur en vijf minuten lopen van de gelijknamige tempel.
Na het inchecken lekker op de kamer (mooie & schoon bijgekomen van een toch wel spannende dag.

Hierna hebben we genoten van een lekkere maaltijd in het restaurant.