Treinreis van Bandung naar Kutoarjo

Vijf uur uit de veren. Koffers hoefden we niet in te pakken, die waren gisteren al vertrokken met de chauffeur. Er was maar een trolleykoffertje te vullen. Iets voor zessen naar de lobby gegaan om eerst uit te checken en daarna een klein ontbijt genuttigd.
Half zeven vertrokken we met mevrouw Ankie naar het station van Bandung, een rit van niet meer dan vijf minuten. We hadden stoelen in exclusieve klas ( eerste klas in de eerste klas, zoals ze het hier noemen). Lekkere stoelen met aangenaam beenruimte, airco en een tv in de verte.

Stipt half acht vertrok de trein. en werd ons thee aangeboden. Mevrouw Ankie had een doos met lekkernijen voor ons meegnomen: lemper, risoles en kaasstengels. Daar hebben we ook echt van genoten. De reis voer ons door de mooie landschappen van west Java: uitzichten op vulkanen, veel heel veel rijstvelden, bosomgevingen, dorpjes en bergen. Op de rijstvelden zag je de vele stadia van de rijstbouw: zaaien, onkruid verwijderen, oogsten, de rijst uit de stelen slaan en het drogen van de rijst op matten op de weg in de zon. Een mooi gezicht.

Mevrouw Ankie had ons een dag eerder verteld dat ze bang was dat de treinreis niet door kon gaan, omdat veel regenval een aardverschuiving had veroorzaakt en een stuk spoor was weggeslagen. Dit was inmiddels hersteld, echter toen we op dat punt waren reed de trein stapvoets en helde flink naar de afgrond. Je zag inderdaad dat er met zandzakken de grond langs het spoor werd gestut en er waren veel mensen nog bezig met de herstelwerkzaamheden.

Half twee kwamen we aan op het station Kutoarjo en stond onze chauffeur al op ons te wachten. Na een auto rit van ongeveer twee uur kwamen we aan in ons hotel in Wonosobo met een welkomsthoosbui.
Even over dit hotel: Hotel Kresna. Als je iets beters kan vinden in Wonosobo: vooral doen!! Het hotel geeft zich vier sterren, maar twee sterren daarvan hebben wij niet kunnen vinden. Het is een mooi groot koloniaal gebouw, echter in slechte staat qua onderhoud. De kamer is niet 4 sterren ingericht en de badkamer is een aanfluiting. Schimmel in de douche met een waterstraal waarbij mannekepis het wint een douchkop die je bij het verstellen in je hand hebt en kranen die een gebruiksaanwijzing nodig hebben. En het eten in het restaurant is bagger. Jakkie. Als voorgerecht had Nico uiensoep: een van uien getrokken bouillon met wat uien, een laurierblaadje en gemalen peper. Die smaakte niet goed. Mahena een garalencocktail die wel te eten was. Hoofdgerecht: voor Nico spaghetti bolegnaise die zuur rook en smaakte en na twee hapjes onaangeroerd bleef. Voor Mahena een nasi goreng vegetarisch met geitensateh. Jakkie geitensateh was alleen maar vet en peesachtig taai en de rijst had weinig tot geen smaak. Al met al ronduit vies eten en de borden gingen dan ook vol terug naar de keuken.

We troffen het echt, “gelukkig” was er die avond ook nog een feestje van de gouverneur, we hebben er met ¨plezier¨ van mogen meegenieten op de slaapkamer. Van de mevrouw Ankie hadden we vernomen dat alles in dit “stadje” om 17:30 sloot, gelukkig had Nico nog 1000 pagina's door te nemen van zijn studie boek en Mahena een aantal onopgeloste puzzels

Kortom het was weer een geweldige dag waar we veel hebben mogen zien.