Polonnaruwa & Safari

De dag begonnen we met een lekker ontbijtje om vervolgens uit te checken, waarbij we de “grote” koffers achterlieten bij het hotel om deze aan het einde van de middag op te pikken.

Om 9:15 uur reden we richting Polonnaruwa, een van Sri Lanka's voormalige hoofdsteden. Ook Sri Lanka kent meerdere voormalige hoofdsteden. Zo was Sigirya in de 6e eeuw een hoofdstad. Na ongeveer iets van 1,5 uur gereden te hebben door mooie stukken landschap en jungles en met wederom gevaarlijke momenten hebben mogen zien in het verkeer (bussen die de weg domineren/terroriseren, tuk tuks die alle kanten opvliegen en onze eigen chauffeur die zo nu en dan ook rare besluiten neemt om wel of niet in te halen met 50 km per uur op de helft van de tegenliggers) kwamen we zonder letsel aan in Polonnaruwa.

Het oude deel waar de ruïnes liggen kan dus per fiets afgelegd worden en dus gingen we eerst de juiste formaat fiets vragen. En jawel zoals we vaker hebben ondervonden, bv in Thailand en China, waren de ook hier de (kinder)fietsen voor Nico aan de te kleine kant. Bij een fiets was de zadel wel op de goede hoogte gemaakt (door er een stang van 40 cm er tussen te plaatsen) maar daardoor zat het stuur zo laag dat je een soort aan het duiken bent. Afijn de conclusie: niet fietsend maar gewoon relaxed met de auto van de ene site naar de andere rijden.

Een stukje geschiedenis over Polonnaruwa: van de 9e tot de 14e eeuw was 't de hoofdstad van het Singalese koninkrijk. De stad beleefde zijn grootste bloei in de jaren 1153-1186. De toenmalige koning Bahu 1 heeft toen o.a. een groot meer laten graven, wat de bron werd van een uitgebreid irrigatiesysteem (incl. een sluis) en vele mooie gebouwen. Zijn opvolger (die kennelijk leed aan grootmoedwaanzin) ging iets verder met uitbundige gebouwen. De volgende opvolger gaf er de brui aan na te veel strijd tegen de Tamils en gaf de stad op, waarna het in verval kwam en overwoekerd werd door de jungle. Pas in de 19e eeuw ontdekten de Britten deze archeologische plek en begonnen met het blootleggen en de restauratie.

Als eerste bezochten we de restanten van het paleis, wat ooit een mooi gebouw was van 7 etages hoog! Daarna wandelden we naar het koningsbad en de audiëntiezaal (nu een platform met aan de zijkanten nog ornamenten van olifanten, leeuwen en menselijke figuren, en op het platform nog wat zuilen). Vervolgens reden we naar het tempeldeel “ Thuparama” waar vroeger de tempels van de Tand stonden met diverse bijgebouwen (zie de foto's). Na dit bezoek reden we vervolgens richting Lankatillaka Vihara, wederom een tempel die de belangrijkste van de stad was. Ook hier weer veel ruïnes inclusief een Boeddhabeeld zonder hoofd van 20 meter hoog (De ogen waren vroeger van edelstenen en tijdens de rooftochten heeft men daarom heel het hoofd meegenomen). Deze tempel sluit direct aan een grote witte stoepa “ Kiri Vehera”. Hierna vervolgden we onze weg richting het lotusmeer en naar Gal Vihara waar vier uit het graniet gehouwen (goed bewaarde) Boeddhabeelden zijn.

Omdat we nog tijd overhadden (we hadden zeker geen zin om meer dan een uur te moeten lunchen), hebben we een bezoek gebracht aan het museum in Polonnaruwa. In het museum kreeg je een goed beeld hoe de bouwwerken er ooit uitgezien moeten hebben. Tevens werden ook de juwelen, potten, gereedschappen e.d. die gevonden zijn tentoongesteld.

Na dit bezoek reden we naar een restaurantje waar we verkoeling trachtten te zoeken met wat koude spa rood en vers fruit. Hierna reden we terug naar Habarana, waar we na 1,5 uur rijden overstapten op een jeep. Jawel we gingen onze eerste safari meemaken. Al staand in de jeep over hobbelige wegen al heen en weer geslingerd door het Minneriya National Park. Hier hebben we meer dan twee uur lang door heen gereden (gehobbeld, gestoten en geshaked en met een paar blauwe plekken rijker) en mogen genieten van heel wat wilde olifanten, zo nu en dan van aardig dicht bij (binnen 10 meter), vogels (o.a. ijsvogel, adelaar, soorten mini reigers), wilde waterbuffels en heel veel natuur. Een indrukwekkende safaritocht was het zeker. Hierna reden we naar het hotel in Habarana om onze koffers op te halen om vervolgens naar ons nieuwe hotel in Sigiriya te gaan. Man o man wat een verschil met het vorige hotel is dit nieuwe hotel. Alle charme is verdwenen en de kamer is een geval van jammer. De kamer heeft geen koelkast, geen kluisje en een airco met te weinig capaciteit om het huisje te verkoelen waardoor het akelig warm en klam bleeft. Het restaurant biedt eten wat stukken minder is qua kwaliteit en niet echt lekker is (daarnaast ook de keusmogelijkheden is beperkt). Vervolgens staan er vier Singalezen verkleed als Mexicaanse taco's die te slecht en te saai voor het achtergrondmuziek zorgden (wat eerder storende “voorgrondmuziek” was). Het gehucht lag in de middle of noware waardoor er geen GSM service was waardoor er ook geen internet mogelijkheden waren.We zijn dan ook blij dat we hier maar 2 nachten verbleven ipv de standaard 4 nachten (de 2 nachten in het vorige hotel waren namelijk een alternatief, achteraf gezien was het beter geweest dat ie heel de periode vol was....)